Kierowca, który jest jednocześnie właścicielem firmy transportowej świadcząc w ramach swojej działalności usługi transportowe w transporcie międzynarodowym może zaliczać do kosztów działalności 100% diet.
W tym przypadku dla przedsiębiorcy diety nie są świadczeniem, tylko ryczałtowym zwiększeniem kosztów uzyskania przychodów. Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.) wolna od podatku dochodowego jest wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących – w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.
Jednak przepisy nie definiują, co jest podróżą służbową przedsiębiorcy – w kwestii językowej za delegację należy uznać świadczenie usług poza siedzibą i/lub stałym miejscem wykonywania działalności gospodarczej. Główną różnicą pomiędzy takim wyjazdem, a wyjazdem służbowym pracownika jest fakt, że pracownik jedzie z polecenia pracodawcy.
Na początku 2022 r. ustawodawca wprowadził tzw. pakiet mobilności. Jednakże obejmuje pracowników i inne osoby wykonujące pracę najemną (np. zleceniobiorców). Zasady podatkowe pozostały niezmienione, a dieta u przedsiębiorcy jest pojęciem stricte podatkowym. Dlatego kierowca świadczący usługi transportowe w ramach przedsiębiorstwa może zaliczać diety do kosztów uzyskania zarówno w przypadku transportu krajowego, jak i międzynarodowego – ponieważ pakiet mobilności nie ma w tych przypadkach zastosowania.
Istotne jest jedynie, aby diety nie przekraczały kwot z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. poz. 167).
