W nadchodzącym 2023 r. dwukrotnie nastąpi wzrost wynagrodzenia minimalnego oraz minimalnej stawki godzinowej. Pierwsza podwyżka wspomnianego wynagrodzenia będzie miała miejsce jak dotychczas 1 stycznia, kolejna 1 lipca 2023 r.
Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 września 2022 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2023 r. (Dz. U. poz. 1952) minimalne wynagrodzenie za pracę w przyszłym roku będzie wynosić od:
-1 stycznia 2023 r. – 3.490 zł (wzrost w stosunku do obecnego wynagrodzenia minimalnego o 480 zł),
-1 lipca 2023 r. – 3.600 zł (wzrost w porównaniu do aktualnie obowiązującej stawki wynagrodzenia minimalnego o 590 zł).
Podwyższeniu ulegnie również minimalna stawka godzinowa dla osób zatrudnionych na podstawie umów zlecenia i o świadczenie usług. W 2023 r. stawka ta będzie wynosić od:
-1 stycznia – 22,80 zł (wzrost o 3,10 zł),
-1 lipca – 23,50 zł (wzrost 3,80 zł – do obecnie obowiązującej stawki).
Dwukrotne podwyższenie wynagrodzenia minimalnego oraz minimalnej stawki godzinowej w 2023 r. ma związek z prognozowanym na rok następny wskaźnikiem cen. Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207), jeżeli wskaźnik ten wynosi co najmniej 105% ustala się dwa terminy zmiany wysokości minimalnego wynagrodzenia oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej: od dnia 1 stycznia i od dnia 1 lipca.
Podwyżki wysokości wynagrodzenia minimalnego w dwóch terminach wiążą się z dwukrotnym wzrostem niektórych świadczeń pracowniczych w przyszłym roku.
Dotyczy to oczywiście świadczeń, których wysokość jest powiązana z poziomem płacy minimalnej, takich jak:
-dodatek za pracę w nocy (czyli 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę)
-odszkodowanie za naruszenie równego traktowania w zatrudnieniu i za mobbing, których wartość może być wyższa, ale ich wartość jest równa conajmniej wynagrodzeniu minimalnemu,
-wynagrodzenie przestojowe,
-maksymalna kwota odprawy przewidzianej w ustawie z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2018 r. poz. 1969 ze zm.), która nie może przekroczyć 15-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę (a w sytuacjach określonych w art. 15gd specustawy, 10-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę).
Kwota wolna od potrąceń, która stanowi odpowiedni procent wynagrodzenia minimalnego po odliczeniach składkowo-podatkowych i wpłat do PPK również ulegnie dwukrotnemu podwyższeniu.
